فروشگاه رها | کواد کوپتر، گیمبال، فلایت کنترلر، موتور، باتری

خودروسازی فرانسوی رنو، در پایان جشن شصتمین سالگرد خودروی قدیمی‌خود یعنی 4L از طراحی مجدد این مدل به عنوان خودروی فرود و برخاست الکتریکی(eVTOL) با نام AIR4 رونمایی کرد.

رنو در سال‌های اخیر، محبوب‌ترین مدل‌های خود را از موتورهای احتراقی داخلی و سنتی به نسخه‌های بدون آلایندگی و باتری‌دار تغییر داده است.

4L با فروش بیش از 8 میلیون دستگاه در بیش از 100 کشور جهان، در یک دوره 30 ساله، نمادی از یک موفقیت گسترده جهانی است. در جشن شصتمین سالگرد این مدل، رنو با استودیوی طراحی Arsenale، به منظور همکاری در طراحی "جاده آینده" یعنی آسمان، همکاری کرده است.

نسخه eVTOL خودروی 4L از باتری‌های لیتیوم پلیمری 22000 میلی آمپر ساعتی با ظرفیت 90000 میلی آمپر ساعت تغذیه می‌کند. حداکثر سرعت پرواز این مدل 26 متر بر ثانیه یا 58 مایل در ساعت است که تفاوت بسیار کمی‌با حداکثر سرعت 4L اصلی، یعنی 75 مایل در ساعت دارد. حداکثر ارتفاع پرواز آن 700 متر است و با توجه به آنچه که در بیانیه مطبوعاتی رنو عنوان شده است: " نیروی تراست آن 380 کیلوگرم، یعنی 95 کیلوگرم در هر بازو است." برای کاهش وزن، بدنه آن از فیبر کربن ساخته شده است. درها هم با همین هدف حذف شده و برای ورود و خروج عقب ماشین بلند می‌شود.

AIR4 یک طراحی پیشرو و به وجود آمده از ترکیبی منحصر به فرد از اشتیاق به خودرو، نبوغ مهندسی و تخیل بی حد و مرز است. AIR4 به طور کامل در فرانسه، در قلب اولین پارک فناوری اروپا در سوفیا آنتیپولیس، طراحی، مهندسی و مونتاژ شده است.

هنوز هیچ اشاره‌ای به زمان شروع تولید انبوه یا فروش AIR4 نشده است. با این وجود TheArsenale اصرار دارد که تبدیل 4L از یک خودرو معمولی به یک eVTOL یک شیرین کاری یکباره نیست، بلکه جدیدترین نوآوری در برنامه ریزی رنو، برای جابه‌جایی مردم به سراسر فرانسه و یا جهان در آینده است.

می‌توانید برای مطالعه مطالب بیشتر به وبلاگ فروشگاه رهامراجعه کنید.

وقتی به ماشین‌های پرنده فکر می‌کنید چه برداشتی دارید؟ آیا فکر می‌کنید این موضوع یک کلیشه همیشگی است که فقط در فیلم‌های علمی‌تخیلی دیده می‌شود و در واقع از نظر پذیرش در زندگی واقعی سال‌های نوری با ما فاصله دارد؟ قابل درک است که جامعه به تحرک هوایی شهری (UAM) به این شکل نگاه می‌کند، اما باید دانست که این تنها یک تصور غلط و رایج است زیرا که تعداد موارد استفاده، سرمایه گذاری‌ها و زیرساختهای به سرعت در حال افزایش در سراسر جهان، خلاف این را ثابت می‌کند.

از ماه فوریه، اولین فرودگاهی که به طور خاص برای «تاکسی‌های پرنده» است در کاونتری بریتانیا به عنوان یک کانون کربن خنثی و بدون آلایندگی ساخته شده است. چشم انداز این مرکز این است که تاکسی‌های هوایی یا وسایل نقلیه برقی عمود برخاست و فرود (eVTOL) بستری را برای حمل و نقل افراد و کالاها در حریم هوایی شهری فراهم کنند و از ازدحامی‌که در زمین به آنعادت کرده ایم را کاهش دهند.

علاوه بر این، پژوهش و نوآوری بریتانیا (UKRI) 125 میلیون پوند در طرح «چالش پروازی آینده» خود برای توسعه روش‌های پایدارتر پرواز سرمایه‌گذاری می‌کند، اما این تنها نمونه‌ای از پیشرفت‌هایی است که در این صنعت رخ می‌دهد.

سائوپائولو در برزیل، که به دلیل شبکه جاده‌ای پر ازدحام شهرت دارد، میزبان بالاترین تراکم هلیکوپتر در جهان است و Volocopter، سازنده هواپیمای آلمانی که قرار است در سه سال آینده eVTOL را به فرانسه و سنگاپور نیز ارائه دهد. تنها دو نمونه از نمونه‌های متعددی هستند که پتانسیل این بازار را نشان می‌دهند.

نکته اینجاست که این یک آینده نگری نیست. این اتفاق در 50 سال آینده رخ نخواهد داد بلکه هم اکنون در حال اتفاق افتادن است.

آنچه ما شاهد آن هستیم این است که تحویل هواپیماهای بدون سرنشین 100 برابر افزایش یافته است تا انقلاب دوم هوانوردی را ایجاد کند و پیشروی آن پیچیده تر و پیشرفته تر از آن چیزی است که افراد عادی، از جمله افراد در صنعت، پیش‌بینی می‌کنند. شرکت‌های هوانوردی باید هر چه زودتر، تصمیمات و استراتژی‌های تجاری لازم را اجرا کنند، در غیر این صورت خطر عقب ماندن از این قافله را دارند.

در سطح جهانی، پروازهای پایدار قابل تصور هستند و شرکت‌ها به دنبال روشی برای نفوذ به این بازار بالقوه تریلیون دلاری هستند. با کنفرانس اخیر تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد (COP 26) که به مسائل زیست محیطی جاری و افزایش جمعیت جهانی پرداخته است، تأکید قابل توجهی بر نیاز به نجات سیاره با توسعه یک اکوسیستم پایدار شده است.

eVTOL‌ها سفرهای هوایی کاملاً الکتریکی، ارائه می‌دهند، به طور قابل توجهی بی صداتر از سایر گزینه‌های موجود عمل می‌کنند و استانداردهای زیست محیطی مناسب از نظر سوخت و آلودگی صوتی را رعایت می‌کنند. حتی از این فناوری می‌توان برای حمل و نقل افراد و کالاها با هزینه کمتری استفاده کرد، در نتیجه باعث بهبود دسترسی جهانی، زمان سفر و نتایج کسب و کار می‌شود. بیایید مقدار ارزش افزوده‌‌‌ای را که می‌توان از تحولات در این فضا ایجاد کرد را فراموش نکنیم.

از سوی دیگر، به نظر می‌رسد عدم اعتماد کسب‌وکارها و عموم مردم در برخی موارد به پروازهای خودران، همانطور که در بازار خودروهای خودران زمینی نیز دیده‌ایم، مانعی بزرگ برای پیاده‌سازی آن‌ها هستند. در حالی که دورنما پرواز بدون خلبان ممکن است در ابتدا دلهره آور و تنها کمی‌متقاعد کننده به نظر برسد، اما هوش مصنوعی و یادگیری ماشین (ML) روز به روز بیشتر در جریان اصلی آن قابل مشاهده است و تا زمانی که تاکسی‌های هوایی به طور کامل تجاری شوند، مصرف کنندگان به این فناوری عادت خواهند کرد. اگر می‌توانیم قهوه، واکسن و لوازم پزشکی را از این طریق به مردم برسانیم، چرا نمی‌توانیم انسان‌ها و محموله‌ها را به این مقیاس اضاف کنیم؟ حمل و نقل و لجستیک زنجیره تامین جهان قطعا به این استفاده نیاز دارد!

توانایی مدیریت وسایل نقلیه هوایی در آسمان غیرقابل انکار است و به مردم و مشاغل آنها اجازه می‌دهد تا زندگی بهتر و کارآمدتری داشته باشند. با اضاف شدن مزایای پایدار، فرصت‌ها و برنامه‌های کاربردی برای تاکسی‌های هوایی بی پایان هستند و تنها با بهبود هوش مصنوعی و ماشین لرنینگ بهبود خواهند یافت.

دنیایی را تصور کنید که در آن هنگام سفر از شهری به شهر دیگر دچار موضوعاتی چون ترافیک طولانی یا تاخیر در ارائه خدمات نباشیم. شرکت‌های هوافضا باید هم‌اکنون وارد عمل شوند، زیرا این مفهوم‌ به زودی به تحقق خواهد رسید.
برای خواندن مطالب بیشتر به وبلاگ فروشگاه رهامراجعه کنید.

پس از یک انتظار طولانی شرکت dji یکی از رهبران جهانی تولید پهپادهای غیر نظامی، از پهپاد جدید خود یعنی mavic3 رونمایی کرد. این پهپاد جدید با یک سنسور ارتقا یافته، دوربین دوگانه مانند نسل قبلی خود، یک سیستم تشخیص موانع 360 درجه، حالت‌های پروازی هوشمندتر و زمان پرواز طولانی‌تر ارائه می‌شود.

رونمایی ازmavic3 جدید، که نشان دهنده جامع ترین پیشرفت در این سری از پهپادهای محبوب در سه سال گذشته است، عملکرد را در تمام کارکردهای یک عملیات پرواز و قابلیت‌های عکاسی و فیلمبرداری افزایش می‌دهد.

رونمایی از Mavic 3 جدید که دربردارنده جامع‌ترین پیشرفت‌ها در این سری از پهپادهای محبوب در سه سال گذشته است، نشان می‌دهد عملکرد تمامی‌تجهیزات عملیات پرواز و قابلیت‌های عکاسی و فیلمبرداری افزایش یافته است.

فردیناند وولف، مدیر خلاق این شرکت در بیانیه‌ای اعلام کرد: «ایجاد Mavic 3 سفری سخت برای مهندسان ما بود که با مشکلات فنی پیچیده مقابله کردند تا هدفی که سری Mavic همیشه به دنبال آن بوده است، یعنی تصویربرداری باکیفیت حرفه‌ای و فناوری پرواز با یک پهپاد جمع‌وجور مجدداً برآورده شود.»

بازطراحی Mavic، دارای یک دوربین 4/3 CMOS Hasselblad و یک دوربین هیبریدی با زوم 28 برابری(مانند ورژن‌های قبلی)، سنسورهای تشخیص موانع 360 درجه با حداکثر برد 200 متر و باتری‌های بازطراحی شده است که تا مدت پرواز 46 دقیقه را امکان‌پذیر می‌کنند.

سخت‌افزار و نرم‌افزار ارتقا یافته این پهپاد را قادر می‌سازد تا ویدیوی 5.1K را با سرعت 50 فریم در ثانیه (فریم بر ثانیه) در رنگ‌های بسیار طبیعی با حساسیت بالا را حتی در نور کم پردازش کند و از ویدیوی 4K/120fps برای نتایج باکیفیت بالاتر برای فیلم‌برداری اسلوموشن پشتیبانی می‌کند.

DJI همچنین نسخه پیشرفته Mavic 3 Cine را ارائه می‌کند که دارای کدگذاری Apple ProRes 422 HQ برای پردازش ویدیوی است و دارای درایو داخلی 1 ترابایتی حالت‌جامد (SSD) برای ذخیره‌سازی داده‌ها با سرعت بالا است.

ولف گفت Mavic 3 به کاربران این امکان را می‌دهد که بدون زحمت، عکس‌های بی‌نظیری بدون کوچکترین کاهش اندازه یا کیفیتی با جزییات خیره‌کننده‌ای بگیرند.

کیفیت تصویری برتر
Mavic 3 با سیستم جدید دوربین دوگانه Hasselblad خود استانداردهای جدیدی را برای عکاسی هوایی و فیلمبرداری برای مصرف‌کنندگان آماتور و حرفه‌ای‌ها تعیین می‌کند.

دوربین هوایی L2D-20c سفارشی‌سازی‌شده DJI Mavic 3 یک سنسور 4/3CMOS درجه حرفه‌ای را با لنز پرایم 24 میلی‌متری به شکلی براق و فشرده تعبیه می‌کند. این دوربین می‌تواند تصاویر ثابت 20 مگاپیکسلی را با فرمت 12 بیتی RAW و فیلم‌هایی با کیفیت 5.1K با سرعت 50 فریم بر ثانیه و 4K با سرعت 120 فریم بر ثانیه فیلم‌برداری کند. این کیفیت ویدیویی بالاتر، فیلمی‌روان‌تر و امکانات بیشتری برای برش و ویرایش ایجاد می‌کند و در عین حال امکان تولید فیلم‌های آهسته با سرعت 120 فریم بر ثانیه را فراهم می‌کند.

سنسور تصویر بزرگتر، وضوح تصویر و محدوده دینامیکی بالاتری را به پهپاد می‌دهد و به‌طور موثرتری نویز را در محیط‌های کم‌نور کاهش می‌کند. با محدوده دینامیکی 12.8 استاپ، که به حفظ جزئیات بیشتر در نقاط پرنور یا سایه کمک می‌کند، سیستم دوربین می‌تواند اطلاعات بصری غنی را با احساس عمق بیشتر حفظ کند. دیافراگم قابل تنظیم f/2.8-f/11 برای پاسخگویی به نیازهای عکاسان هوایی برای دریافت تصاویر واضح‌تر در طیف گسترده‌ای از سناریوهای نوری موجود است.

با وزن تنها 12.5 گرم، لنز پرایم فوکوس خودکار معادل 24 میلی‌متر دارای میدان دید 84 درجه (FOV) برای ثبت جزئیات بیشتر با وضوح بیشتر است. دوربین دوم Mavic 3 دارای یک لنز تله فوتو 162 میلی‌متری با زوم هیبریدی 28 برابری، ترکیبی از زوم دیجیتال و اپتیکال و دیافراگم f/4.4 است که می‌تواند آزادانه اجسام دور را از نظر بصری نزدیک‌تر کند. فناوری جدید Vision Detection Auto Focus برای فوکوس سریع به دوربین Hasselblad این امکان را می‌دهد تا با چندین سنسور بینایی نصب شده روی برد الکترونیکی خود کار کند تا تصاویر در مسافت زیاد را پردازش کند و سرعت فوکوس را بسیار کاهش دهد.

Mavic 3 به لطف راهکار منحصربه‌فرد رنگ طبیعی Hasselblad (HNCS) که اولین بار با Mavic 2 Pro به دوربین‌های DJI معرفی شد، یک پالت رنگی بسیار دقیق را مستقیماً از دوربین خود ارائه می‌دهد. این پهپاد فیلم‌های هوایی را با وضوح و فریم ریت بالا ضبط می‌کند و به لطف مشخصات رنگی 10 بیتی D-Log، تا 1 میلیارد رنگ را ضبط می‌کند.

افزایش ایمنی پرواز
ویژگی‌های ایمنی پرواز پیشرفته Mavic 3 شامل سیستم‌های تشخیص موانع و ناوبری بهبودیافته است. APAS 5.0 ورودی‌های شش حسگر بینایی چشم ماهی و دو حسگر زاویه باز را ترکیب می‌کند که به‌طور یکپارچه و پیوسته موانع را در همه جهات حس می‌کنند و مسیرهای پروازی ایمن را برای اجتناب از برخورد به آنها، حتی در محیط‌های پیچیده را برنامه‌ریزی می‌کنند.

سیستم سنجش موانع همه جهته همچنین با ActiveTrack 5.0 ارتقا یافته، ردیابی بصری سوژه را امکان‌پذیر می‌کند و به کاربران امکان می‌دهد موانع را حتی در حالت پرواز عادی حس کنند. ActiveTrack 5.0 به Mavic 3 این امکان را می‌دهد که در حین حرکت به سمت جلو، عقب، چپ، راست یا مورب با سوژه حرکت کند و در کنار سوژه متحرک و همچنین اطراف آن پرواز کند.

علاوه بر این، اگر سوژه خیلی سریع حرکت کند و موقتاً از کادر خارج شود، حسگرهای بصری در هواپیما همچنان به ردیابی و کادربندی هوشمندانه سوژه ادامه می‌دهند و پس از ظاهر شدن مجدد، آن را برمی‌دارند.

این پهپاد دارای یک الگوریتم موقعیت‌یابی قدرتمند است که دقت شناورماندن و‌هاور شدن را با کمک سیگنال‌های ماهواره‌های GPS، GLONASS و BeiDou بهبود می‌بخشد. این ارتقا در سیستم این امکان را به Mavic 3 می‌دهد تا سریعتر از همیشه روی چندین سیگنال ماهواره قفل شود. دقت موقعیت‌یابی افزایش‌یافته باعث می‌شود Mavic 3 هنگام عکاسی از نوردهی‌های طولانی و تایم لپس پایدارتر شود.

Mavic 3 همچنین دارای سیستم‌های ایمنی قوی است که در محصولات DJI استانداردشده است، از جمله geofencing برای هشدار به خلبانان پهپاد در هنگام پرواز در نزدیکی مکان‌های حساس، محدودیت‌های ارتفاع برای اطمینان از آگاهی خلبانان از محدودیت‌های ارتفاع و سیستم AeroScope Remote ID که به مقامات اجازه می‌دهد شناسایی و پایش پهپادهای هوابرد در مکان‌های حساس.

علاوه بر این، سیستم یکپارچه AirSense این پهپاد به خلبان‌های هواپیماهای بدون سرنشین در مورد هواپیماها و هلیکوپترهای مجاور که سیگنال‌های ADS-B را مخابره می‌کنند هشدار می‌دهد تا بتوانند به‌سرعت به مکان امن‌تری پرواز کنند.

عمر باتری بیشتر و آیرودینامیک بهبود یافته
در طراحی Mavic 3، DJI تمامی‌عناصر پوشش پرواز و مدیریت انرژی پهپاد را تغییر داده است تا زمان پرواز بسیار طولانی‌تری نسبت به نسخه‌های قبلی Mavic داشته باشد - تا 46 دقیقه در شرایط ایده‌آل. Mavic 3 دارای موتورها و ملخ‌هایی با راندمان انرژی بالاتر و باتری با ظرفیت بالاتر است، درحالی‌که طراحان آن وزن ساختار و اجزای پهپاد را کاهش داده‌اند.

DJI همچنین شکل بازوها، بدنه و گیمبال Mavic 3 را نسبت به مدل‌های پهپاد قبلی آیرودینامیک‌تر کرده است. آزمایش تونل باد نشان می‌دهد که Mavic 3 معادل 35 درصد کشش کمتر و نیروی پس رانش نسبت به نسل‌های قبلی Mavic ایجاد می‌کند که آن را به سرعت‌های بسیار بیشتری می‌رساند.

سایر ویژگی‌های جدید
Mavic 3 همچنین به همراه سیستم بازگشت به خانه (RTH) ارائه شده است و سایر محصولات DJI را به‌روز می‌کند و بهبود می‌بخشد و به هواپیما اجازه می‌دهد تا به‌طور خودکار کوتاه‌ترین، ایمن‌ترین و کم‌مصرف‌ترین مسیر را برای فرود در نقطه اصلی خود تعیین کند. درعین‌حال، پهپاد سرعت باد محیط فعلی خود را اندازه‌گیری می‌کند و توان موردنیاز برای بازگشت به خانه را بر اساس سرعت باد و مسیر بازگشت به‌صورت بلادرنگ محاسبه می‌کند.

این پهپاد همچنین دارای DJI O3+ است، یک سیستم انتقال ارتقا یافته که حتی در شرایط چالش‌برانگیز، مانند پرواز پهپاد در محیطی با تداخل سیگنال قوی، انتقال ویدیوی پایدار، روان و واضح را ارائه می‌کند. با حداکثر برد کنترلی 15 کیلومتری، O3+ به Mavic 3 امکان پرواز بیشتر را می‌دهد و سیگنال‌ها را با ثبات بالاتر و تأخیر ویدیویی کمتر نسبت به مدل‌های قبلی ارسال می‌کند.

Mavic 3 اولین پهپاد DJI است که انتقال فریم بالا را با فید زنده 1080p/60fps ارائه می‌کند. این بدان معناست که نمای دوربین با وضوحی نزدیک به آنچه دوربین واقعاً ضبط می‌کند نمایش داده می‌شود. O3+ همچنین باعث می‌شود که Mavic 3 بیشتر به کنترل خلبان پاسخ دهد.

این پهپاد همچنین مجموعه جدیدی از حالت‌های عملیاتی هوشمند را برای ایجاد و ویرایش عکس‌ها و ویدیوهای جذاب با کنترل مسیر پرواز و حرکات دوربین به‌صورت خودکار ارائه می‌کند. این ویژگی‌ها عبارتند ازMasterShots، حالت پانوراما و QuickTransfer

MasterShots به کاربران این امکان را می‌دهد که در عرض چند دقیقه ویدیوهای با کیفیت بالا ایجاد کنند که می‌توانند آنها را مستقیماً با دوستان خود به اشتراک بگذارند. حالت پانوراما به پهپاد این امکان را می‌دهد که بدون استفاده از برنامه DJI Fly یا پس از تولید، تصاویر را مستقیماً ویرایش و پردازش کنند. QuickTransfer به کاربران این امکان را می‌دهد که بدون ارتباط با کنترل از راه دور، اطلاعات دریافتی را در دستگاه‌های تلفن همراه خود ذخیره و پردازش کنند.

Mavic 3 امروزه می‌تواند داده‌ها را از پهپاد به دستگاه تلفن همراه با سرعت بیشتری و از طریق پروتکل Wi-Fi 6 منتقل کند.

شرکتی چینی که رهبری صنعت پهپادهای دنیا را در اختیار دارد

در شهر شنزن چین، دفتر اصلی Da-Jiang Innovations یا DJI قرار دارد؛ شرکتی که در زمینه ساخت هواپیماهای بدون سرنشین تجاری فعالیت می‌کند. این شرکت در سال ۲۰۰۶ میلادی و توسط یک دانشجوی رشته مهندسی در هنگ کنگ تاسیس شد و به تدریج در زمره مطرح ترین نام‌های این صنعت قرار گرفت.

در طول دو سال گذشته و حداقل از نظر میزان کسب درآمد، DJIبدل به موفق ترین تولید کننده و فروشنده‌ی صنعت پهپادها گشته و حتی گفته می‌شود در حال مذاکره با برخی از کمپانی‌های مطرح دره‌ی سیلیکون بوده تا بتواند رقم قابل توجهی سرمایه‌ی تازه را جذب کسب و کار خود نماید.
منابعی که در جریان مذاکرات یاد شده هستند می‌گویند که درآمد DJI در سال ۲۰۱۴ نسبت به یک سال قبل از آن افزایشی حداقل ۴ برابری داشته و به رقم ۵۰۰ میلیون دلار رسیده، همین منابع می‌افزایند که عدد مورد بحث در سال جاری می‌تواند بدل به یک میلیارد دلار گردد و بر مبنای این گمانه زنی‌ها، حالا ارزش کمپانی مذکور باید برابر با چندین میلیارد دلار باشد.

DJIتوانسته است از طریق خط تولید Phantom خود که شامل پهپادهایی کوچک با چهار ملخ می‌شود به درآمد و سودی مطلوب دست یابد. از سوی دیگر این کمپانی ساکن شهر شنژن اولین شرکت چینی محسوب می‌شود که قادر گشته پیش از سایر رقبا در یک دسته بندی محصولات الکتریکی آنهم در سطح جهانی برتری پیدا کند.

پهپادهای سری Phantom به حدی ساده اند که کاربران مبتدی به آسانی می‌توانند از آنها بهره بگیرند و در مقابل آنقدر توانمند هستند که به یکی از گزینه‌های محبوب افراد حرفه‌‌‌ای در صنعت سینما و عکاسی بدل شده اند.

DJI همکنون با داشتن ۲۸۰۰ کارمند دفاتری را در شهرهای شنژن، هنگ کنگ، لس آنجلس، روتردام، توکیو و کوبه باز گشایی کرده است و علاوه بر ارائه‌ی انواع مختلفی از پهپادها، ابزار و ادواتی جانبی برای فعالان صنعت سینما و فیلمبرداری نیز تولید می‌نماید.

شرکت مورد بحث در سال ۲۰۰۶ توسط Frank Wang، یکی از دانشجویان دانشگاه علوم و تکنولوژی هنگ کنگ، تاسیس شد. هدف اولیه کمپانی تولید سیستم‌های کنترل پروازی برای هلی کوپترهای مدل بود؛ کاری که Wang از کودکی به آن عشق می‌ورزید. اما رفته رفته و با محبوب شدن پهپادها او نیز تصمیم گرفت تا در کسب و کارش تجدید نظر کرده و به این سمت گام بردارد.

شرکت DJI در ادامه صدها پتنت را به ثبت رساند و شکایات متعددی را هم علیه برخی از رقبایش که تصور می‌کرد حقوق مربوط به مالکیت معنوی آن را زیر پا گذاشته اند، تسلیم مراجع حقوقی چین کرد.

قبل از عرضه شدن سری Phantom به بازار اکثر پهپادهایی که برای مشتریان معمول ارائه می‌شدند نیازمند عملیات مونتاژ و دانش اولیه قابل توجهی بودند. کمپانی فرانسوی Parrot پیش از DJI محصولاتی ساده و قابل استفاده برای عموم را در بازار به فروش می‌رساند ولی این پهپادها چندان توانمند نبودند.

در اصل خط تولید Phantom کمپانی DJI شامل اولین پرنده‌های هدایت پذیری می‌شد که از پیش مونتاژ گشته بودند، سیستم کنترل پرواز مطلوبی داشتند و قینتشان نیز مناسب بود.

اواخر فروردین ماه امسال، این شرکت به صورت رسمی‌سری پهپادهای جدید خود به نام فانتوم ۳ را در نیویورک، لندن و مونیخ رونمایی کرد که حتی ابتدائی ترین مدل آن نیز دارای یک دوربین داخلی با قابلیت عکسبرداری و فیلمبرداری (با رزلوشن ۱۰۸۰p) بود.

«شرکت DJI در سال 2006 توسط یک دانشجوی مهندسی در هنگ کنگ تاسیس شد»

پهپادهای طراحی شده توسط شرکت مذکور سبک بوده و کار با آنها نیز نسبتا ساده است (البته شرکت DJI پهپادهای بزرگ و سنگین نیز تولید می‌کند). مدل‌های جدیدتری از این پرنده‌های بدون سرنشین نیز همراه با GPS ارائه می‌گردند و مجهز به گیمبال می‌باشند که امکان چرخش دوربین در جهت‌های مختلف را فراهم کرده و در عین حال آن را در جایش ثابت نگه می‌دارند.

با در نظر داشتن تکنولوژی در نظر گرفته شده برای این پرنده‌ها، می‌توان گفت که کمپانی سازنده قیمت پایینی را هم برای آنها در نظر گرفته چراکه در ازای پرداخت ۱۰۰۰ دلار می‌توان یک مدل جدید از فانتوم ۳ را در اختیار گرفت.

اما DJI نیز درست همان کاری را انجام داد که بوپینگ در دهه ۱۹۳۰ به سرانجام رساند؛ امروزه این شرکت چینی صنعت پهپادهای غیرنظامی‌را از یک سرگرمی‌به کسب و کاری تمام عیار بدل نموده است.

سازمان بین المللی سیستم‌های حمل و نقل بدون سرنشین پیش بینی کرده پهپادها (drone) عاقبت به حدی فراگیر خواهند شد که تقریبا در هر زمینه‌‌‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند و از نظارت بر محصولات کشاورزی گرفته تا تحقیقات هوایی، اکتشاف میادین نفتی و فراهم نمودن دسترسی به اینترنت، همه را در بر خواهند گرفت.

WinterGreen یک شرکت تحقیقاتی است که اخیرا پیش بینی کرده فروش جهانی هواپیماهای بدون سرنشین غیر نظامی‌تا سال ۲۰۲۱ به رقم ۵ میلیارد دلار خواهد رسید.

از طرفی، شرکت‌های سرمایه گذار و کمپانی‌های فعال در حوزه تکنولوژی (از بوئینگ گرفته تا کوالکام) در سال‌های اخیر بودجه‌های هنگفتی را به شرکت‌های سازنده پهپاد تزریق کرده اند.

یک کمپانی آمریکایی به نام ۳D Robotics هم (که توسط کریس اندرسون تاسیس شده) در ماه فوریه موفق شد از طریق همین نام‌ها سرمایه‌‌‌ای ۵۰ میلیون دلاری را برای فعالیت در حوزه پهپادها کسب نماید. Ehang Guangshi Technology استارتاپ چینی دیگری است که در زمینه ساخت این پرنده‌های بدون سرنشین فعالیت دارد و اخیرا مبلغ ۱۰ میلیون دلار را به عنوان سرمایه اولیه برای راه اندازی کسب و کار خود در این حوزه دریافت کرده است.

«برآورد شده است شرکت DJI بیش از 500 میلیون دلار از طریق فروش پهپادهای آماده پرواز در سال 2014 کسب درآمد کرده باشد و پیش بینی شده این رقم در سال 2015 به بیش از 1 میلیارد دلار برسد»

حالا بر اساس شایعاتی که در سیلیکون ولی انتشار یافته، DJI به زودی نخستین کمک مالی برای توسعه فعالیت‌هایش را از سوی شرکت‌های خارجی دریافت خواهد کرد.

تصور می‌شود که این شرکت در سال ۲۰۱۴ میلادی ۵۰۰ میلیون دلار را کسب کرده باشد و برآوردها حکایت از آن دارد که احتمالا خود را برای تبدیل شدن به نخستین تولید کننده پهپادهای مصرفی و ثبت رکورد فروش چند میلیارد دلاری آماده می‌کند.

اما در این مسیر ممکن است مشکلاتی هم برای این شرکت به وجود بیاید، مثلا اینکه فروش رقبای DJI افزایش یافته یا سطح انتظارات مشتریانش بالا برود. از طرفی، نقض قوانین مساله‌‌‌ای دیگریست که از اهمیت بالایی هم برخوردار است.

اگر خاطرتان باشد چندی پیش یک پهپاد فانتوم وارد زمین‌های چمن کاخ سفید شد که این مساله مشکلاتی را برای DJI به وجود آورد؛ شرکت سازنده نیز در واکنش، firmware پرنده‌های خود را به روز رسانی کرده و محدوده‌های ممنوعه پرواز را برای آنها تعریف کرد.

هرچند که اداره هوانوردی دولت مرکزی آمریکا در نظر دارد قوانین آسان تری را در مورد این پهپادها وضع نماید، با این همه، هنوز هم لازم است که این دستگاه‌ها در محدوده دید اپراتورهای انسانی خود پرواز کنند و در طول شب هم مجاز به پرواز کردن نیستند.

از محدودیت‌های مربوط به پرواز پرنده‌های بدون سرنشین غیر نظامی‌که بگذریم، DJI با افزایش تعداد رقبایش در چین و سایر کشورهای دنیا روبروست. با این همه باز هم، این شرکت مدعی شده که از نظر تکنولوژیکی در این حوزه سرآمد است و میلیون‌ها ساعت پرواز را در کارنامه خود دارد که بسیاری از رقبایش توان برابری با آن را ندارند.

مدیران DJI نیز ضمن آنکه پهپادهای به خدمت گرفته شده در ارتش آمریکا را رقیبی جدی برای خود می‌قلمداد نموده اند، مدعی شده اند که این پرنده‌ها از نظر تکنولوژیکی پیشرفته تر هستند، اما در حالی که ارتش آمریکا برای ارائه یک مدل جدیدتر به ۵ تا ۶ سال زمان نیاز دارد، این شرک ظرف تنها ۵ تا ۶ سال یک مدل تازه را رونمایی می‌کند.

نیویورک تایمز نیز در نگاهی به مدل فانتوم ۲ اینطور نوشت: «۵ سال قبل چنین چیزی بیشتر به یک داستان علمی‌و تخیلی یا سخت افزار مراقبتی شباهت داشت که تنها می‌توانست از سوی شرکت‌های جاسوسی مورد استفاده قرار گیرد اما این حقیقت که دستگاه مورد بحث، امروز دیگر قدیمی‌شده است تنها یک مساله را نشان می‌دهد و آن، پیشرفت قابل توجه این صنعت است.
شرکت رها

خلاقیت پیروز خواهد شد...!

پهپادها در حال فراگیری هستند و هر روزه شاهد پیشرفت تکنولوژی این پرنده‌ها و ارائه محصولات جدید از کمپانی‌های مختلف هستیم. کمپانی CyPhyپهپاد شش روتور خود را با یک قیمت متوسط ارائه داده که قادر به پرواز با چرخاندن نمایشگر اسمارت‌فون می‌باشد.

درست مانند AR Drones طراحی شده توسط Parrot که با هدف ساخت پهپادهای پرتابل و کنترل شونده توسط اسمارت‌فون‌ها ارائه شد، هدف CyPhy نیز تسهیل کار برای کاربران اندروید و iOS بوده است. کاربران می‌توانند پهپاد CyPhy LVL 1 Drone خود را با استفاده از چرخش‌های ساده‌ی نمایشگر کنترل کنند.

CyPhy اعلام کرد LVL 1 را با شش روتور ایجاد نمود از این رو این پهپاد برای حرکت نیاز به مایل شدن ندارد. طبق ادعای کمپانی سازنده، این ویژگی یک تکنولوژی مرحله‌ی بالاتر می‌باشد و می‌تواند هندلینگ را افزایش داده و منجر به حرکت روان‌تر و پایدارتر شود.

تصاویر با دوربین هشت مگاپیکسل و ویدو‌ها در کیفیت 1080p HD با این پهپاد ضبط می‌شوند. یک اپلیکیشن نیز به کاربران امکان به اشتراک‌گذاری محتویات ضبط شده را در شبکه‌های اجتماعی مانند فیسبوک، Snapchat یا توییتر می‌دهد، درحالی که پهپاد همچنان در پرواز می‌باشد.

از طریق اپلیکیشن، ارتفاع مینیمم و ماکزیمم پرواز قابل پیکربندی می‌باشد و همچنین می‌توان محدودیتی برای پرواز این پهپاد با توجه به مکان اسمارت‌فون تعیین کرد. این پروژه تا کنون بیش از 250 هزار دلار در KickStarter بودجه گرفته است و آن را از فوریه‌ی سال آینده در بازارها خواهیم دید.
شرکت رها

رقابت پرنده‌های آماده پرواز به اوج خود می‌رسد!

هر آنچه بالا می‌رود سرانجام باید فرود آید و اگر موضوع بحث ما پرنده‌های بدون سرنشین باشد، بسیار از اوقات به گونه‌‌‌ای ناگوار پایین می‌آید!

ممکن است با شاخه‌های درخت و یا دیواره‌های ساختمان و یا غیره برخورد کند و یا شارژ باتری آن تمام شده و در آب فرود آید. سرمایه چهار موتوره شما به اندازه مهارت شما در کنترل آن در هوا سالم می‌نشیند و همین موضوع باعث شده است تا رقابت اصلی پرنده‌های آماده پرواز بر سر میزان سادگی و ایمنی در کنترل آن باشد. موضوعی که قطعا مهمترین اولویت خریداران است. در این نوشتار به بررسی کوادکوپتر SOLO می‌پردازیم که بنا به ادعای شرکت سازنده آن یعنی 3D Robotics هوشمندترین پهپاد جهان است!

رقابت بر سر این موضوع (ایمنی و سادگی پرواز) اکنون به اوج خود رسیده است. شرکت DJI نوزدهم فروردین محصول جدید خود به نام فانتوم 3 را ارائه کرد. فانتوم 3 نسخه جدید پرفروش ترین پهپاد DJI هست که در آن از یک دوربین بهبود یافته با امکان ارسال تصاویر با کیفیت HD و پخش زنده از طریق youtube استفاده شده است. اما کوادکوپتر "سولو" از چند جهت جلوتر از فانتوم 3 است: کامپیوتر آنبورد (onboard) روی کنترلر و پرنده امکان کنترلپذیری بهتر را فراهم آورده است؛ دسترسی کامل به دوربین گوپرو حین پرواز و نرم افزاری که به مبتدیان این اجازه را می‌دهد که تنها با چند کلیک تصاویر با توالی زمانی مختلف بگیرند. همچنین کوادروتور SOLO سطح جدیدی از خدمات پس از فروش را ارائه می‌کند. خدمتی که تا کنون بی سابقه بوده است: شرکت 3DR به مدت 30 روز در صورتیکه شما از پرنده ناراضی باشید گارانتی بازگشت وجه دارد و اگر در حین پرواز پرنده آسیبی ببیند یا سقوط کند به طور رایگان قطعات تعویضی را به شما می‌دهد.

کمپانی 3D Robotics مدعی شده است محصول جدیدش SOLO مورد استقبال هم کاربران حرفه‌‌‌ای و هم مبتدیان قرار خواهد گرفت. این مسئله می‌تواند به بازار فانتوم لطمه بزرگی بزند. 3DR برای ساخت "SOLO" 85 میلیون دلار سرمایه گذاری کرده است.

«در حقیقت ما یک توان و قدرت ماورایی را فقط با هزار دلار به شما می‌دهیم!»

مارک گوین، مدیر ارشد بخش طراحی کوادکوپتر Solo(و مدیر عامل سابق DJI در شمال آمریکا) می‌گوید: «چه تفاوتی میان شخصیت‌های داستان‌های تخیلی که می‌توانند جهان را از چشمان یک پرنده ببینند و تصویر زنده‌‌‌ای که از دوریبن گوپرو بصورت HD ارسال می‌شود وجود دارد؟» سپس ادامه می‌دهد: «در حقیقت ما یک توان و قدرت ماورایی را فقط با هزار دلار به شما می‌دهیم!»

در یک روز آرام در برکلی، کالیفرنیا، یک نسخه از Solo را روی پشت بام دفتر مرکزی 3D Robotics بردیم. گوین پرنده را از کوله پشتی اش در آورد. سپس باتری را متصل کرده دوربین گوپرو را روی جیمبال گذاشت. کل این کارها 60 ثانیه طول کشید.

من کنترلر را برداشتم و دکمه "FLY" را فشار دادم. موتورها روشن شدند و ناگهان Solo در امنیت کامل در ارتفاع چند متری زمین در حال پرواز بود. در حالی که من به این فکر میکردم که حالا چه کار کنم، اتوپایلوت پرنده را کاملا در یک نقطه پایدار نگه داشته بود. تصمیم گرفتیم یک عکس سلفی (selfie) بگیریم. برنامه این نوع شات از قبل در نرم افزار روی تبلت شما نوشته شده است. تنها با چند کلیک، Solo کمی‌از من دور شد، رو به من چرخید و من اکنون کاملا در قاب دوربین بودم. تمام این کارها بدون دخالت دست انجام می‌شد و ما فقط از روی تبلت گوین نظاره گر ماجرا بودیم. پس از اینکه عکس گرفته شد، می‌توانستم با یک کلیک آن را در اینستاگرام ارسال کنم، در حالیکه همچنان پرواز می‌کردم.

البته Solo توانایی گرفتن عکس‌ها و شات‌های پیچیده تر هم دارد. ویژگی "Cable Cam" به شما این امکان می‌دهد که شما یک خط فرضی در فضا رسم کنید و سولو به طور خودکار آن را می‌پیماید، یه گونه‌‌‌ای که انگار به یک کابل متصل است. این ویژگی امکان تصویربرداری شات‌های بسیار پیچیده را تنها با چند کلیک ساده فراهم می‌کند.

من Solo را با سعی و خطا پرواز می‌دهم.

می‌دانستم که برای نابود کردن کوادکوپتر کافی هست از مود Autopilot خارج شوم؛ چراکه اصلا در خلبانی مهارت کافی را نداشتم. در کل مدت 20 دقیقه پرواز اصلا نیاز نشد فکر کنم استیک‌ها هر کدام چه کار می‌کنند؟! من Solo را با سعی خطا پرواز می‌دهم. بسیار هیجان انگیز است که به گونه‌‌‌ای که تا همین یک سال پیش غیر ممکن می‌نمود، یک کوادکوپتر را پرواز دهم.
اواخر پرواز بود که ناگهان پایم به شیئی روی پشت بام برخورد کرد و از پشت به زمین افتادم. رادیو از دستم افتاد و چند قطعه از آن جدا شد. مضطرب بودم. سریع رادیو را سر هم کردم و با فشردن چند دکمه، Solo را فرود آوردم. جالب بود که من کرش کردم اما پرنده خیر!!!

شرکت 3D Robotics محصول جدید خود را در جشنواره NAB در لاس وگاس رونمایی کرد. البته ارائه آن به بازار از چند هفته آینده شروع خواهد شد. قیمت پایه این محصول 999 دلار به همراه 400 دلار اختیاری برای داشتن جیمبال با امکانات بیشتر خواهد بود. Solo اولین پرنده‌‌‌ای است که کنترل کامل دوربین GoPro را برای شما فراهم می‌سازد. با کوادکوپتر Solo شما امکان شروع و خاتمه دادن به ضبط فیلم را دارید، همچنین کنترل کامل بر تنظیمات و Frame Rate آن در حین پرواز. این همان چیزی است که همه فیلم سازان می‌خواستند.

اکثر پرنده‌ها فقط از یک پردازنده در فلایت کنترلر آن استفاده کرده و سیگنال‌ها را به آن ارسال می‌کنند. اما کوادروتور Solo یک پردازنده 1GHz هم روی فلایت کنترلر و هم روی پرنده دارد. پردازنده روی پرنده کاملا به پردازش اطلاعات اتوپایلوت اختصاص داده شده است. پردازنده روی فلایت کنترلر هم وظیفه پردازش اطلاعات سطح بالاتر را دارد.

این همان چیزی است که فیلم سازان دنبال آن بوده اند.

نرم افزار Solo هنگام کاهش ظرفیت باتری به شما اخطار میدهد و به طور خودکار به سمت خانه پرواز می‌کند (البته می‌توانید این ویژگی را غیر فعال کنید؛ اما رادیو شما کمی‌ویبره خواهد شد تا شما فرود بیایید). شرکت 3DR پر هزینه ترین برنامه خدمات پس از فروش را ارائه می‌کند. حتما تا کنون شده پرنده شما سقوط کند یا در آب فرود بیاید و کمپانی سازنده به شما بگوید: در این مورد متاسفیم؛ شما می‌توانید با خیال راحت یک پرنده جدید بخرید!

کوادکوپتر Solo اولین پرنده‌‌‌ای است که 30 روز ضمانت بازگشت وجه دارد. اگر شما به هر دلیلی از خرید خود را راضی نبودید می‌توانید آن را پس بدهید و یک پرنده جدید بخرید. فقط کافی است یک پرسشنامه پنج سوالی را پر کنید تا 3DR برای ارتقای محصولات خود از نظرات شما استفاده کند. البته تیمی‌شامل بیش از 100 مهندس به تمام تماس‌های تلفنی مشتریان پاسخ داده و آن‌ها را در استفاده از سولو راهنمایی می‌کنند.
نرم افزار سولو کرش‌ها را شناسایی می‌کند و از شما می‌پرسد آیا می‌خواهید یک تیکت پشتیبانی ثبت کنید یا نه؟ اگر مقصر شما بوده باشید، شرکت 3DR به شما پیشنهاد می‌کند یک نسخه جدید از سولو را با قیمتی پایینتر بخرید. اگر مقصر پرنده سولو بوده باشد، شرکت 3DR پرنده و جیمبال و دوربین گوپرو شما را در صورتی که آسیب دیده باشد بدون هیچ هزینه‌‌‌ای تعویض می‌کند.

آیا همه اینها باعث می‌شود 3DR را به بزرگترین بازیگر بازار تبدیل کند؟ بزودی خواهیم فهمید. کمپانی 3DR در سال 2009 توسط کریس اندرسون تاسیس شد. او همچنین موسس وبسایت DIY Drones بود که محصولات اپن سورس قدرتمندی را به جهان ارائه کرد. این شرکت اکنون بیش از 300 کارمند داشته و در 5 شهر آمریکا شعبه دارد.
پاییز گذشته 3DR کوادموپتری به نام IRIS+ ارائه کرد. اما فروش آن بسیار کمتر از محصولات DJI و Parrot بود. بر اساس تخمین‌های Gartner Reasearch، شرکت DJI حدود 500 میلیون دلار پرنده حرفه‌‌‌ای و آماتور فروخته است. البته حجم بازار پرنده‌های آماده پرواز هنوز فاصله زیادی تا یک میلیارد دلار دارد.
هزینه پرنده‌های آماده پرواز روز به روز دارد کاهش می‌یابد –هرچند با شیب کم. تولید کنندگان بزرگ این پرنده‌ها مدعی شده اند اگر استفاده از این پرنده‌ها ساده تر شود، بزودی کاربرهای بسیار بیشتری پیدا خواهد کرد.

شما دکمه را فشار می‌دهید و پرنده تصویر را برای شما می‌گیرد.

اندرسون می‌گوید: هرچه پرنده‌ها پیچیده تر می‌شود، استفاده از آن برای کاربران ساده تر می‌شود. همانگونه که iPhone تمام پیچیدگی‌های تلفن همراه در یک دکمه خلاصه کرد، سولو هم تمام پیچیدگی‌های پرواز در فشردن چند دکمه خلاصه می‌کند. شما دکمه را فشار می‌دهید و پرنده تصویر را برای شما می‌گیرد.

منبع : سایت فروشگاه رها